بررسی همبستگی بین توانمندی روان شناختی و مولفه های آن با تنش روانی در پرستاران

تنش روانی یکی از مسائل شایع در حرفه پرستاری است که می تواند عواقب ناخوشایندی را برای پرستاران در پی داشته باشد، همچنین توانمندی روان شناختی به واسطه اثراتی که بر عملکرد حرفه پرستاری دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین توانمندی روان شناختی و مولفه های آن با تنش روانی در پرستاران صورت گرفت.
این مطالعه به روش توصیفی – همبستگی، بر روی 308 پرستار از 6 بیمارستان آموزشی شهر قم در سال 1396 انجام شد. نمونه ها به روش سرشماری و مطابق با معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه 12 سوالی (مقیاس 5 درجه ای) توانمندی روان شناختی Spritzer و پرسشنامه 10 سوالی (مقیاس 5 درجه ای) تنش روانی Osipow بود.
میانگین توانمندی روان شناختی، 61/0 90/3 و میانگین میزان تنش روانی، 85/0 48/2 تعیین گردید. براساس نتایج تحلیل رگرسیون، از بین متغیرهای پیش بین (مولفه های توانمندی روان شناختی)، احساس خودمختاری و اثرگذاری در سطح خطای کمتر از 05/0، معنی دار بود. در این میان، بیشترین تاثیر توانمندسازی مربوط به مولفه خودمختاری بود که در جهت معکوس بیش بینی کننده تنش روانی است.
نتایج این مطالعه نشان داد با توانمندکردن هرچه بیشتر پرستاران در محیط های بالینی و در مولفه «خودمختاری» از میان مولفه های مختلف توانمندی روان شناختی، می توان تنش روانی آنها را کاهش داد. این امر خود لزوم توجه به برنامه ریزی در زمینه توانمندسازی هرچه بیشتر پرستاران را در محیط های بالینی آشکار می سازد.