ارتباط حمایت های اجتماعی با پرخاشگری و ناامیدی در پرستاران

نقش پرستاران در سیستم های درمانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است که خود سبب مواجه ایشان با انواع اختلالات روحی و روانی همانند ناامیدی و رفتارهای پرخاشگرانه می شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط حمایت های اجتماعی و پرخاشگری، ناامیدی در پرستاران شهر کرمان در سال 1395 انجام شد.
این مطالعه توصیفی- همبستگی بر روی 200 پرستار شاغل در بیمارستانهای شهر کرمان که با روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند، انجام گرفت. داده ها با استفاده از 4 پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس و همکاران، پرسشنامه ناامیدی بک و پرسشنامه پرخاشگری به صورت خود گزارشی جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و...) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بین حمایت اجتماعی با پرخاشگری (0001/0 = P) وناامیدی (02/0 = P) رابطه معکوس وجود دارد. هم چنین بین پرخاشگری و ناامیدی نیز ارتباط مستقیم و معنی دار آماری وجود دارد (001/0 = P).
براساس یافته ها مشخص شد حمایت اجتماعی می تواند عوامل منفی روانی همچون ناامیدی، رفتارهای پرخاشگرانه را تحت تاثیر قرار دهد. برنامه ریزی با هدف حمایت اجتماعی از پرستاران جهت پیشگیری و التیام بروز مشکلات روانی همچون ناامیدی و پرخاشگری به منظور بهبود کیفیت مراقبت از بیماران و کیفیت زندگی پرستاران باید در نظر گرفته شود.