تبیین تعارض کار-خانواده از طریق سرمایه روانشناختی پرستاران

امروزه، تعارض کار-خانواده پرستاران یکی از مسائل مهم سازمان ها است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر سرمایه روانشناختی و مولفه های آن بر تعارض کار-خانواده پرستاران انجام شد.
این مطالعه از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را 354 نفر از پرستاران بیمارستان شهدای کارگر یزد تشکیل دادند، که بر اساس حجم نمونه محاسبه شده با استفاده از فرمول کوکران، 185 نفر، از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی، تعارض کار به خانواده و خانواده به کار استفاده شد، که روایی آن ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ تایید شد. تحلیل داده ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و Amos انجام شد.
نتایج نشان داد، سرمایه روانشناختی بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار پرستاران تاثیر منفی دارد. در بین مولفه های سرمایه روانشناختی، تاثیر امیدواری بر تعارض کار به خانواده و تعارض خانواده به کار بیشتر از سایر مولفه ها بود. درحالی که تاثیر خودکارآمدی بر تعارض کار به خانواده، و تاثیر خوش بینی بر تعارض خانواده به کار تایید نشد.
سرمایه روانشناختی می تواند عامل مناسبی جهت کاهش تعارض کار-خانواده پرستاران باشد. برهمین اساس پیشنهاد می گردد، مسئولین بیمارستان گام های موثری در جهت حفظ و ارتقاء سرمایه روانشناختی پرستاران بردارند.