از باغ بهشت تا حومه نشینی: چشم اندازهای محیط زیستی در ادبیات کودکان

ادبیات کودکان شامل قصه، شعر، نمایش، افسانه و داستان است. ادبیات کودکان عبارت است از تلاشی هنرمندانه در قالب کلام، برای هدایت کودکبه سوی رشد، با زبان و شیوه ای مناسب و درخور فهم اوست. به بیانی دیگر، ادبیات عبارت است از چگونگی تعبیر و بیان احساسات، عواطف و افکار به وسیلهکلمات در اشکال و صورت های گوناگون؛لذا می توان گفت ادبیات کودکان مجموعه نوشته ها، سروده ها و گفتارهایی است که از طرف بزرگسالان جامعه برای استفاده خردسالان فراهم می آید، یا خردسالان خود خالق آن هستند. در ادبیات کودکان سه چشم انداز ایدئولوژیکی نسبت به محیط زیست دیده می شود. اولین چشم انداز به ارتقای تسلط بر طبیعت تکیه دارد، دومین چشم انداز بر ارتقای نگرش مراقبت و درک دنیای طبیعی و آگاهی از موضوعات محیطی تکیه دارد و سومین چشم انداز بر موقعیت طبیعت محور تکیه داشته و به اکولوژی وابسته است.اغلب کتاب های کودکان که با طبیعت یا اکولوژی سر و کار دارند، در دومین چشم انداز قرار می گیرند که محور بحث ما در این مقاله خواهد بود