بررسی اثر تراکم راه های دسترسی بر تصادفات در راه های دو خطه برون شهری (مطالعه موردی محور اهر-تبریز)

هزینه بسیار زیاد تصادفات در اکثر کشورها، مدیران و سیاستگذاران را بر آن داشته است که همواره به دنبال ارتقای ایمنی راه ها باشند. یکی از مهم ترین نقاط دارای پتانسیل بالای وقوع تصادف در شبکه راه های برون شهری، محل های اتصال راه های دسترسی است. عدم مدیریت دسترسی ها، بویژه رعایت نکردن فاصله ایمن بین دسترسی ها و نیز در نظرگرفتن طرح هندسی ایمن آنها باعث افزایش تصادفات و تلفات ناشی از آنها در نقاط دسترسی می شود. در این مقاله برای بررسی این موضوع، محور دو خطه جدا نشده برون شهری تبریز – اهر به عنوان مطالعه ی موردی انتخاب و اطلاعات تصادفات در محور مذکور برای سال های 88، 89 و90 جمع آوری شد. در این تحقیق بر روی داده های جمع آوری شده، تحلیل آماری توصیفی و آزمون رگرسیون انجام شد تا نوع ارتباط میان نرخ تصادفات و پارامترهای تراکم دسترسی و ایمنی دسترسی ها مشخص شود. بررسی این موضوع نتایجی را به همراه داشت که از مهم ترین آنها، وجود سطح معنادار بین تراکم دسترسی و شاخص ایمنی با نرخ تصادفات است. این تحقیق نشان داد که تراکم دسترسی با نرخ تصادفات به صورت مستقیم رابطه دارد. یعنی با افزایش و کاهش تراکم دسترسی ها، نرخ تصادفات نیز با همان روند افزایش و یا کاهش می یابند. همچنین نتایج نشان داد که تراکم دسترسی بیشتر از 75/0 درصد باعث افزایش قابل توجه تصادفات می شود.