سنجش میزان ید در موی سر به روش هضم اسیدی و خوانش میکروپلیتی

امروزه، کمبود ید پس از آهن شایع ترین کمبود تغذیه ای در کشورهای جهان سوم می باشد. در حال حاضر تنها شاخص بیولوژیکی ید، میزان ید در ادرار است، که نشان دهنده وضعیت دریافت اخیر ید می باشد و شاخصی برای ارزیابی طولانی مدت ید وجود ندارد. به همین دلیل شناسایی و طراحی یک شاخص بیولوژیکی جهت ارزیابی بلند مدت وضعیت ید ضرورت دارد. در این مطالعه، از اندازه گیری میزان ید در نمونه موی سر با استفاده از واکنش معروف سندل کالتف بروی 50 نمونه موی سر و نمونه ادرار افراد بطور همزمان بهره گرفته شد. دقت، صحت و حساسیت روش سنجش به روش هضم اسیدی مورد بررسی قرار گرفت. روش هضم اسیدی از دقت کافی برخوردار بود. درصد ضرایب تغییرات درون آزمونی و برون آزمونی به ترتیب کمتر از 10 و 12 درصد محاسبه شد. بر اساس آزمون های باز یافت و توازی، درصد باز- یافت در محدوده 90 تا 110 درصد بود، که حاکی از صحت قابل قبول روش مورد مطالعه می باشد. این روش قادر به هضم نمونه موی سر در محیط اسیدی می باشد، و کارایی لازم برای حذف مواد مداخله گر و آزاد کننده ید را در نمونه های مذکور دارد. بعلاوه از دقت، صحت و حساسیت لازم برای اندازه گیری ید در نمونه مو برخوردار است. در ضمن استفاده از محیط اسیدی، خطر ناشی از هضم در محیط های قلیایی و زمان طولانی روش های خاکستر سازی را کاهش داده، ایمنی روش را افزایش می دهد.