مطالعه امکان سنجی احیای سنجاب ایرانی (Sciurus anomalus) در ذخیره گاه جنگل بلوط شازند با روش آنتروپی بیشینه

سنجا ب ایرانی به عنوان پستاندار شاخص جنگل های بلوط زاگرس می باشد. که با توجه به فقر شدید پوشش جنگل های طبیعی در استان مرکزی وجود تیپ غالب درختان گونه بلوط ایرانی در منطقه ذخیره گاه جنگلی شازند از اهمیت بالای برای احیای این گونه محسوب می گردد. این مطالعه با استفاده از روش آماری و MaxEnt با 7 متغیر ارتفاع درختان، قطر برابر سینه درختان، میزان تاج پوشش، فاصله از جاده و اراضی کشاورزی، فاصله از نزدیک ترین درخت، تعداد درختان دارای حفره و میزان باردهی درختان و 60 نقطه فرضی شبیه سازی شده حضور سنجاب در منطقه انجام شد. نتایج نشان می دهد مساحت 4/6 هکتار معادل 39 درصد از محدوده ذخیره گاه جنگل بلوط شازند به عنوان زیستگاه مطلوب سنجاب ایرانی می باشد، اعتبار مدل معادل (845/0) است، که نشانگر عملکرد مناسب روش MaxEnt می باشد. براساس شرایط زیستگاهی موجود فعلا امکان احیاء سنجاب ایرانی در ذخیره گاه جنگلی بلوط شازند وجود ندارد. در بین متغیرها بیشترین اثرگذاری تعداد درختان دارای حفره، قطر برابر سینه، فاصله از نزدیک ترین درخت، میزان باردهی درختان و میزان تاج پوشش درختان
می باشد.