تاثیر یک جلسه تمرین تناوبی پر شدت (HIIE) بر بیان ژن هیپوتالاموسی نسفاتین 1 در رت های نر دیابتی

نسفاتین-1 به عنوان پپتیدی که در اشتها و هوموستاز گلوکز دخالت دارد شناخته شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت ورزشی حاد بر بیان ژن نسفاتین-1 در رت های دیابتی است.
در این مطالعه رت های نر ویستار دیابتی با STZ ( 12 هفته سن و با وزن 240-220 گرم) به کار برده شدند. حیوانات به 4 گروه تمرین تناوبی پر شدت (HIIE-0) و کنترل (C-0)، (که بلافاصله پس از تمرین کشته شدند) و تمرین تناوبی پر شدت (HIIE-2) و کنترل (C-2)، (که دو ساعت پس از تمرین کشته شدند)، تقسیم شدند. گروه HIIE با سرعت 25 و 14 متر در دقیقه در 12 تناوب یک دقیقه ای به فعالیت روی تردمیل پرداختند.
پس از برداشتن هیپوتالاموس، استخراج RNA، RT.PCR انجام شد. از آزمون T مستقل برای تحلیل داده ها استفاده و سطح معناداری 01/0 در نظر گرفته شد. فعالیت ورزشی موجب افزایش معنادار بیان ژن در گروه HIIE-0 (001/0P= ) شد اما تغییرات گروه HIIE-2 معنادار نشد (234/0P= ).
یک جلسه فعالیت تناوبی پر شدت موجب افزایش بیان هیپوتالاموسی نسفاتین-1 در رت های نر ویستار دیابتی، بلافاصله پس از تمرین می شود.