تنش شوری و برخی روابط فیزیولوژیک در گیاه کوشیا (Kochia scoparia)

بررسی روابط فیزیولوژیک گیاهان شورپسند به عنوان ابزاری مناسب جهت انتخاب و انتقال این صفات به گیاهان زراعی حائز اهمیت است. به همین منظور روابط فیزیولوژیک گیاه کوشیا در سطوح مختلف شوری، در قالب طرح کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. عامل شوری با دو سطح 5.2 و 16.5 دسی زیمنس بر متر در کرت های اصلی و پنج توده بومی کوشیا شامل ارومیه، اصفهان، بروجرد، بیرجند و سبزوار در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت تنش شوری از 5.2 و dSm-116.5، غلظت کربوهیدرات ها و فنل کل در توده سبزوار، پرولین در توده های ارومیه، بروجرد و سبزوار، مهار فعالیت رادیکال DPPH در توده های اصفهان و سبزوار، محتوای نسبی آب برگ در توده های سبزواز، بروجرد و ارومیه، پتانسیل اسمزی در توده های بیرجند، بروجرد و سبزوار، سدیم برگ در تمامی توده ها، پتاسیم برگ در توده ارومیه، زیست توده تولیدی در توده های بیرجند، اصفهان و ارومیه، عملکرد بذر و شاخص برداشت در توده اصفهان افزایش یافت. بیشترین افزایش محتوای نسبی آب برگ با افزایش تنش شوری در توده سبزوار، پتانسیل اسمزی و زیست توده، در توده بیرجند و کمترین افزایش تجمع سدیم برگ با افزایش تنش شوری در توده بیرجند مشاهده شد. بیشترین کاهش عملکرد بذر با افزایش تنش شوری در توده سبزوار مشاهده شد. در مجموع توده سبزوار در سطح شوری dSm-15.2 بیشترین زیست توده و عملکرد بذر و توده های ارومیه و اصفهان در سطح شوری dSm-116.5 به ترتیب بیشترین زیست توده و عملکرد بذر را دارا بودند.