استفاده از تکنیک های چند معیاره برای رفع تردید در تصمیم گیری و انتخاب اولویت کنترلی در صنایع نیروگاهی

در کشورهای در حال توسعه تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره، از جمله راه های مهم در جهت غلبه بر محدویت های موجود مالی، اطلاعاتی و انسانی، رفع تضاد و تناقض در انتخاب راه حل جهت افزایش سطح ایمنی و بهبود بهره وری می باشد. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه ریسک محاسبه شده توسط دو روش تصمیم گیری چند معیاره، شامل معیار باورپذیری مفاهیم منطق فازی و تاپسیس برای رفع تردید در انتخاب الویت های کنترلی می باشد.
ابتدا جهت شناسایی خطرات، از دانش و تجربه گروهی از کارشناسان مهندسی ایمنی و بهداشت حرفه ای، مرور مستندات، مصاحبه با متخصصین و برگزاری جلسات طوفان فکری، استفاده شد. سپس، ریسک واقعی خطرات شناسایی شده با استفاده از روش تاپسیس و معیار باورپذیری منطق فازی تعیین شد.
طبق روش تاپسیس، خطر سقوط در تانک ها، مخازن و کانال ها، با نزدیکی نسبی 7439/0 در رتبه اول و خطرات انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لوله های بخار فشار بالا با نزدیکی نسبی 5769/0، در رتبه دوم قرار می گیرند. همچنین در روش فازی خطر انفجار و آتش سوزی توربین گاز و ترکیدگی لوله های بخار فشار بالا، میزان باورپذیری 6/0، در رتبه اول و سقوط در تانک ها، مخزن ها و کانال ها با میزان باور پذیری 2/0، در رتبه دوم قرار می گیرند. نتایج گویای همبستگی و تطابق دو روش، در تعیین ریسک خطرات ایمنی می باشد.
استفاده از روش های منطقی و ریاضی، می تواند موجب مدیریت منابع محدود و اتخاذ مناسب ترین راهکارهای کنترلی شود.