بررسی عوامل موثر در اعمال خشونت علیه پرستاران اورژانس بیمارستان های علوم پزشکی سبزوار

خشونت محل کار در نظام بهداشتی و درمانی به یک موضوع مهم در سیاست گذاری سال های اخیر تبدیل شده و به عنوان یکی از مهم ترین و پیچیده ترین مسائل نظام بهداشت و درمان مطرح می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر خشونت محل کار در پرستاران اورژانس است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود که بر روی 100 نفر از پرستاران اورژانس بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، انجام شد. برای گردآوری داده ها، پرسشنامه تعدیل شده سازمان بهداشت جهانی در زمینه خشونت محل کار در محیط های بهداشتی استفاده شد. که مشتمل بر 4 بخش (اطلاعات جمعیت شناختی (11 سوال)، تهدید (10 سوال)، خشونت کلامی (10 سوال) و فیزیکی (12 سوال) بود. برای تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی (کای دو و دقیق فیشر) استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS17 وارد شدند.
یافته ها نشان داد در طول دوره زمانی شش ماهه، پرستاران 92 مورد خشونت محل کار را در انواع کلامی (78/59 درصد)، فیزیکی (56/ 19 درصد)، نژادی 21/15 درصد و جنسی 43/5 درصد گزارش نمودند. عمده ترین عوامل موثر در بروز خشونت علیه پرستاران در دسترس بودن پرستاران 43/55 درصد، نبود انگیزه و رضایت شغلی در پرستاران (50 درصد) و نگرانی درباره سلامتی از طرف بیمار یا همراه بیمار 39/42 درصد بود. خشونت علیه پرستاران مرد بیشتر از زن بود. همچنین بیشترین عامل خشونت علیه پرستاران، همراهیان بیمار بودند.
نتایج پژوهش حاضر تاییدکننده شیوع بالای خشونت محل کار در پرستاران بیمارستان های مورد بررسی بود. لذا می توان پیشنهاد کرد با ارتقاء مهارت های ارتباطی پرستاران، آموزش بیماران و همراهان و پیگیری جدی تر موارد اعمال خشونت علیه پرستاران، سبب کاهش خشونت و بهبود کیفیت خدمات درمانی گردید.