آثار زئاتین ریبوزاید، مانیتول و تنش حرارتی در کشت بساک بادمجان (.Solanum melongena L)

در این تحقیق، آثار غلظت زئاتین ریبوزاید (0.6, 0.8, 1, 1.2 and 1.4 mg l-1)، مدت زمان تنش دمای35 °C (6، 8، 10 و 12 روز) و غلظت مانیتول (0, 10, 20, 30 and 40 mg l-1) روی کشت بساک چهار رقم بادمجان بررسی شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر متقابل بین ارقام و تیمارها معنی دار بود و بیشترین درصد گیاهچه های باززایی شده حاصل از جنین (25%) با استفاده از1 mg l-1 زئاتین ریبوزاید و 8 روز تنش حرارتی در رقم شانتال به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از10 mg l-1 مانیتول، منجر به تولید بیشترین درصد گیاهچه های باززایی شده حاصل از جنین (6/66 %) در رقم شانتال شده است. در ارقام هاردیان و فاسلیس، سطوح پلوییدی همه گیاهان حاصل از کشت بساک (به ترتیب 10 و 21 گیاه) از طریق فلوسایتومتری تعیین شدند و بر اساس نتایج، به ترتیب 60% و 1/57% گیاهان بررسی شده، هاپلویید بودند. در ارقام شانتال و والنتینا، تعداد 30 گیاه باززایی شده برای بررسی سطح پلوییدی انتخاب شدند و نتایج نشان داد که به ترتیب 2/40% و 5/51% آنها هاپلویید بودند.