بررسی و مقایسه پروفایل بیانی چهار ژن پاسخگو به تنش شوری در گیاه آلوروپوس لیتورالیس

تنش های محیطی، از جمله شوری، آثاری مختلف بر تولیدات کشاورزی دارند. بطورکلی، گیاهان به شیوه ای پیچیده و با استفاده از تحریک بیان ژن ها و پروتئین های مختلف به شرایط محرک محیطی پاسخ می دهند. طی فرآیند تکامل، توانایی ایجاد مقاومت به تنش های غیر زنده در گیاه هالوفیت Aeluropus littoralis به اثبات رسیده است. A. littoralis به دلیل مقاوم بودن در برابر تنش شوری، منبع ژنتیکی بسیار ارزشمندی برای شناسایی و کاربرد ژن های عامل مقاومت است و از آنها برای تولید گیاهان مقاوم به تنش استفاده می شود. از این رو، در جستار حاضر، میزان بیان چهار ESTs برگزیده-که مربوط به ژن های PKL، 5PTase، NUC-L2 و GLY I است- در پاسخ به تنش 600 mM NaCl و شرایط ریکاوری پس از حذف تنش، در بافت های مختلف برگ و ریشه گیاه آلوروپوس، با استفاده از تکنیک quantitative Real-Time PCR ارزیابی شد. مطابق نتایج، ژن Al5PTase بیشترین میزان افزایش بیان را در هر دو بافت برگ و ریشه و در پاسخ به هر دو تیمار شوری و ریکاوری آشکار کرد. در بین ژن های منتخب، کاهش بیان قابل توجهی برای ژن AlGLY I در بافت ریشه رخ داد. علاوه بر این، افزایش بسیار قابل توجهی در میزان رونویسی از ژن های AlPKL و AlNUC-L2 در نمونه های حاصل از ریکاوری بافت ریشه نمایان شد. نتایج حاصل احتمالا اطلاعاتی ارزشمند را برای درک هرچه بیشتر نقش ژن های گیاه A. littoralis و آگاهی از مسیرهای تنظیمی آنها فراهم می آورد، درنتیجه منبع ژنتیکی مهمی برای بهبود ژنتیکی سایر گیاهان زراعی معرفی می نماید