شواهد تازه از سقط جنین عمدی در شهر تهران: میزان ها، دلایل و تغییرات

آگاهی از شیوع سقط عمدی، به ارتقاء سلامت مادران کمک می کند، از این رو برآورد میزان های سقط عمدی ضروری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان ها و دلایل انجام سقط و تغییرات آنها طی دوره 5 ساله 93-1388 انجام شد.
در این مطالعه پیمایشی از روش های مستقیم برآورد سقط جنین و داده های پیمایش باروری 1388 و 1393 تهران (با حجم نمونه تصادفی 2934 و 3012 نفر) استفاده شد. داده های مربوط به سقط عمدی از طریق مصاحبه چهره به چهره با جمعیت زنان متاهل 49-15 ساله ساکن شهر تهران گردآوری شد. شیوع سقط عمدی با محاسبه میزان ویژه سنی سقط، میزان کل سقط، میزان عمومی سقط و نسبت های سقط انجام گرفت.
از سال 93-1388 میزان کل سقط از 16/0 به 14/0 سقط به ازای هر زن، میزان عمومی سقط از 5/5 به 4/4 سقط به ازای 1000 زن و تعداد سالانه سقط از 11500 به 11400 سقط کاهش یافته بود. با فرض میزان سقط در تهران به عنوان میانگین ملی، سالانه 101000 سقط عمدی برای کل کشور برآورد می شود. حدود 9% بارداری ها در تهران به سقط می انجامد. میانگین سن زنان در هنگام سقط 3/6±5/33 سال است. احتمال سقط در بین زنان با تحصیلات بالاتر، ثروتمند تر، شاغل و کمتر مذهبی، مهاجرین شهری و زنان بدون فرزند یا دارای یک فرزند بیشتر است. سهم دلایل غیر پزشکی انجام سقط از 69% در سال 1388 به 82% در 1393 افزایش یافته بود. نیمی از سقط ها نتیجه شکست روش عزل است، اما فقط یک سوم از تجربه کنندگان این شکست پس از سقط به روش مدرن پیشگیری روی آوردند.
شیوع سقط برای کنترل موالید، ضرورت ارائه مشاوره بهداشت باروری جهت جلوگیری موثر از بارداری های ناخواسته را نشان می دهد.