تاثیر هشت هفته تمرینات پلیومتریک بر ترکیب بدنی، توان بی هوازی، کیفیت زندگی و استقامت قلبی-عروقی دانش آموزان دخترفعال

موفقیت در هر ورزشی نیازمند قابلیت های جسمانی و فیزیولوژیکی خاص است؛ بنابراین طراحی یک برنامه تمرینی بهینه و مناسب جهت رسیدن به اهداف مورد نظر هر فرد در زمینه آمادگی جسمانی دارای اهمیت است هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پلیومتریک دو جلسه در هفته و با شدت 90-80 (در صد ضربان قلب) برتوان بی هوازی، ترکیب بدنی وکیفیت زندگی، استقامت قلبی-عروقی دانش آموزان دختر فعال در سال تحصیلی 1396-1395 می باشد.

دراین مطالعه نیمه تجربی، 45 نفر از دانش آموزان دختر 18-14 سال به طور تصادفی در دو گروه کنترل (22 نفر) وتجربی (23 نفر) قرارگرفتند. گروه تجربی بامیانگین سنی (05•2±16 سال)، قد (09•0±164 سانتی متر) و وزن (7•8±57 کیلوگرم) و گروه کنترل با میانگین سنی (3•2±16 سال)، وزن (96•9±60 کیلوگرم)، قد (09•0±163 سانتی متر) بودند. اندازهگیری های قبل و بعد آزمون شامل، توانبیهوازی پا، استقامت قلبی-عروقی، ترکیب بدنی وکیفیت زندگی از طریق پرسشنامه (WHOQOL) بود. آزمون تحلیل کواریانس برای تحلیل داده ها استفاده شد.

افزایش معنی داری در توان بی هوازی (001•0) و کاهش معنی داری درترکیب بدنی (046•0=p) مشاهده شد. ولی در استقامت قلبی-عروقی (180•0=p) افزایش معنی داری یافت نشد. همچنین نمره کل کیفیت زندگی افزایش معنی داری مشاهده می شود.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرینات پلیومتریک موجب بهبود ترکیب بدنی و کیفیت زندگی و توان بی هوازی می شود.