مطالعه آزمایشگاهی تاثیر ابعاد اجسام شناور بر مقدار آب شستگی اطراف گروه پایه قائم

یکی از موضوعات مهم در خصوص آب شستگی اطراف پایه های پل، نقش اجسام شناور است که در زمان های سیلابی همراه با جریان آب در رودخانه به حرکت در می آیند و با مسدود نمودن کامل یا بخشی از دهانه پل، باعث تغییر الگوی جریان و تغییرات قابل ملاحظه بر عمق آب شستگی اطراف پایه های پل می گردد. در تحقیق حاضر تاثیر ابعاد اجسام شناور بر حداکثر عمق آب شستگی در اطراف گروه پایه قائم مورد بررسی قرار گرفت. گروه پایه پل مورد بررسی متشکل از دو پایه مستطیلی شکل بود که با فاصله دو برابر عرض پایه بر روی فونداسیون نصب شدند. آزمایش ها برای عمق های نسبی (نسبت عمق جریان به عرض پایه) 7/3 تا 6/6، جسم شناور با عرض نسبی (نسبت عرض جسم شناور به عرض پایه) 6، طول های نسبی (نسبت طول در راستای جریان جسم شناور به عرض پایه) 2 و 3 و ضخامت های نسبی (نسبت ضخامت جسم شناور به عرض پایه) 5/0 و 1 و تراز های مختلف کارگذاری فونداسیون در شرایط آب زلال انجام پذیرفت. مقایسه نتایج نشان داد افزایش عمق جریان تاثیر محسوسی بر حداکثر عمق آب شستگی ندارد. تجزیه و تحلیل نتایج حاکی از آن است که افزایش ضخامت جسم شناور منجر به افزایش عمق آب شستگی به میزان 42 درصد نسبت به حالت بدون جسم شناور می شود ولی با افزایش طول نسبی جسم شناور از میزان تاثیر آن بر عمق آب شستگی کاسته و به مقدار 17 درصد نسبت به حالت بدون جسم شناور می رسد. مقایسه نتایج نشان داد با افزایش تراز کارگذاری فونداسیون، حداکثر عمق آب شستگی در شرایط حضور جسم شناور بیش تر می شود.