تبیین رابطه نوع دینداری با نوع فرهنگ سیاسی (مطالعه موردی: شهر تهران)

تبیین رابطه نوع دینداری با فرهنگ سیاسی به عنوان هدف اصلی این تحقیق پس از مشاهده نتایج متناقض و متفاوت یافته های پژوهشی در این زمینه مطرح شد. در این تحقیق پس از مرور ادبیات تجربی و نظری براساس چارچوب نظری جامعه پذیری سیاسی و نظریات مرتبط با رابطه دین و دموکراسی، فرضیه اصلی تحقیق بدین صورت مطرح شد که نوع دینداری برحسب نوع قرائت و فهم از دین تعیین کننده نوع فرهنگ سیاسی برحسب نوع قرائت و فهم از فرهنگ سیاسی است. به طوری که نوع دینداری سختگیرانه، معتدل و تساهل گرایانه به ترتیب به نوع فرهنگ سیاسی سختگیرانه (توسعه نیافته)، معتدل (توسعه یافته) و تساهل گرایانه (توسعه نیافته) منجر می شود. روش انجام تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه به صورت مصاحبه بسته است. جمعیت آماری تحقیق، مردم شهر تهران است. تعداد 384 نفر به روش نمونه گیری احتمالی از 60 بلوک تصادفی از مناطق 22گانه تهران انتخاب شدند. در تجزیه وتحلیل اطلاعات از میانگین، جدول توزیع فراوانی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق فرضیات تحقیق را تایید کرد. براساس نتایج تحقیق نوع قرائت و فهم از دین و فرهنگ سیاسی نقش تعیین کننده ای در تعیین رابطه نوع دینداری با نوع فرهنگ سیاسی دارد.