مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی و درمان شناختی- تحلیلی بر بهبود روابط موضوعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

درمان مبتنی بر ذهنی سازی و درمان شناختی- تحلیلی، روش های اختصاصی برای درمان اختلال شخصیت مرزی هستند. بنابراین هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی و شناختی- تحلیلی بر بهبود روابط موضوعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است.
این پژوهش از نوع تجربی است و از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی ایثار و فاطمی اردبیل در سال 1396 تشکیل دادند. 45 مرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی اول 20 جلسه درمان مبتنی بر ذهنی سازی، گروه آزمایشی دوم 16 جلسه درمان شناختی- تحلیلی را دریافت کردند، گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. در دو مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه بالینی ساختار یافته، پرسشنامه بالینی چند محوری میلون III و پرسشنامه روابط موضوعی استفاده شد. داده ها با کمک آزمون آماری تحلیل کوواریانس و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروه های آزمایشی و گروه کنترل در روابط موضوعی و مولفه های آن تفاوت معنادار مشاهده شد. همچنین اثربخشی درمان مبتنی بر ذهنی سازی در بهبود دلبستگی ناایمن و بی کفایتی اجتماعی از درمان شناختی- تحلیلی بیشتر بود ولی در بهبود روابط موضوعی بین این دو مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد.
هر دو روش درمانی از مداخلات موثر در بهبود روابط موضوعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بودند.