اعتبار، روایی و ساختار عاملی مقیاس حسادت زناشویی در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در کارکنان متاهل دانشگاه کاشان

هدف این پژوهش، بررسی روایی و پایایی و ساختار عاملی مقیاس حسادت زناشویی در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بوده است. روش پژوهش، روان سنجی و جامعه آماری پژوهش از مردان و زنان متاهلی تشکیل شده بود که کارمند دانشگاه کاشان بوده و به صورت روزانه از شبکه های اجتماعی مجازی استفاده می کردند؛ و از بین آنان 223 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. مشارکت کنندگان در پژوهش مقیاس حسادت زناشویی در شبکه های اجتماعی مجازی مویس، کاریستوفیدز و دیسماریس (2009) و نظارت بر همسر فارگیا (2013) را تکمیل نمودند. در این پژوهش برای بررسی روایی مقیاس، از روش های تحلیل عاملی اکتشافی و روایی همگرا استفاده شد. تحلیل عاملی یافته ها نشان داد که مقیاس حسادت زناشویی در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی دارای چهار عامل (احساس بی وفایی، احساس بدگمانی، گرایش به نظارت و احساس دلهره) است و از روایی همگرای مناسبی با مقیاس نظارت بر همسر برخوردار است (01/0>p). همبستگی به دست آمده میان خرده مقیاس گرایش به نظارت و مقیاس نظارت بر همسر (01/0>p؛ 53/0=r) نشان از روایی همگرایی مناسب آن دارد. برای بررسی پایایی مقیاس از روش همسانی درونی با آلفای کرانباخ استفاده شد. آلفای 95/0 نشان دهنده پایایی قوی این مقیاس در کل بود. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که این مقیاس دارای روایی و پایایی بالایی است که می توان آن را برای ارزیابی حسادت زناشویی در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در پژوهش های آتی مورد استفاده قرار داد.