اثر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف عصاره هیدروالکلی دارچین بر سطوح ویسفاتین و واسپین سرمی در موش های صحرایی مقاوم به انسولین

ویسفاتین و واسپین در افزایش یا کاهش مقاومت به انسولین نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی و مکمل یاری دارچین بر ویسفاتین و واسپین سرمی در موش های صحرایی مقاوم به انسولین است.
سی وشش سر موش صحرایی نر به گروه های کنترل (9=n)، تمرین هوازی (9=n)، عصاره دارچین (9=n) و تمرین هوازی - عصاره دارچین (9=n) تقسیم شدند و تحت القای مقاومت به انسولین با استفاده از محلول فروکتوز %10 قرار گرفتند. گروه های تمرین، به مدت 8 هفته و هر هفته پنج روز با شدت 75 تا %80 حداکثر اکسیژن مصرفی، تمرین هوازی را انجام دادند. به گروه های عصاره به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز، 200 میلی گرم عصاره دارچین تزریق شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری %5 p≤ تحلیل شد.
نتایج نشان داد که تمرین هوازی همراه با عصاره و بدون عصاره باعث کاهش معنی دار ویسفاتین، انسولین و مقاومت به انسولین سرمی (به ترتیب: 0/001p<، 0/005=p و 0/001p<) شد. همچنین تمرین هوازی و ترکیب تمرین و عصاره باعث افزایش معنی دار غلظت واسپین شد (0/001 p<). سطح گلوکز در گروه تمرین - عصاره کاهش معنی دار داشت (0/008 p<).
تغییر در سطوح ویسفاتین و واسپین سرمی درنتیجه فعالیت ورزشی هوازی و عصاره دارچین، باعث بهبود مقاومت به انسولین در موش های مقاوم به انسولین شد. همچنین عصاره دارچین در ترکیب با تمرین هوازی اثر بیشتری بر ویسفاتین داشت.