تاثیر انواع عصاره های پسته کوهی (Pistacia atlantica subsp. Kurdica) بر تریکوموناس واژینالیس در شرایط برون تنی

تریکومونیازیس یکی از شایع ترین عفونت های غیرویروسی جنسی در سراسر جهان است که موارد مقاوم به درمان این عفونت در حال افزایش می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تاثیر عصاره های پسته کوهی در شرایط برون تنی بر روی تریکوموناس واژینالیس بود.
عصاره های هگزانی، اتیل استاتی، متانولی و هیدروالکلی پسته کوهی با روش خیساندن تهیه گردید و سپس غلظت های μg/ml 4000، 2000، 1000، 500، 250، 125، 5/62 تهیه و بر روی پنج ایزوله انگل تریکوموناس واژینالیس، در مقابل مترونیدازول، در شرایط هوازی و بعد از 48 ساعت انکوباسیون در دمای C° 5/35، مورد آزمایش قرار گرفت. آزمون (Minimum Inhibitory Concentration) MIC و MLC (Minimum Lethal Concentration) برای هر ایزوله انگل به صورت دوتایی و دومرتبه تکرار گردید.
نتایج نشان داد انواع عصاره های موردبررسی در برابر تریکوموناس واژینالیس موثر بود. بعد از 48 ساعت انکوباسیون بیشترین اثر مربوط به عصارهای اتیل استاتی و هگزانی با حداقل MIC برابر μg/ml 125 و به ترتیب میانگین MIC برابر 337 و μg/ml 387 و کم ترین اثر مربوط به عصارهای متانولی و هیدروالکی با حداقل و میانگین MIC برابر μg/ml 2000 بود. نتایج آزمون MLC برای عصاره ها برابر نتایج آزمون MIC بود که این موضوع تائیدی بر اثر کشندگی عصاره های مورد آزمایش بر روی انگل می باشد. میزان حساسیت دارویی انگل ها به مترونیدازول از 1/3 تا 2/6 با میانگین و انحراف استاندارد μg/ml 5/1 ± 2/4 به دست آمد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ترکیبات موجود در عصاره های اتیل استاتی و هگزانی پسته کوهی دارای توان قابل توجهی بر ضد تریکوموناس واژینالیس می باشند که لازم است با جداسازی و شناسایی ترکیبات موجود در این عصاره ها و همچنین انجام مطالعات تکمیلی بر روی آن ها در شرایط برون تنی و درون تنی اطلاعات جامع تری در زمینه خصوصیات ضد میکروبی این گیاه و ترکیبات حاصل از آن کسب گردد.