اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان پزشکی

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان پزشکی انجام شد.
جامعه آماری این پژوهش بالینی شامل تمامی مادران شهر مشهد دارای کودک بستری در بیمارستان روان پزشکی ابن سینا هستند. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به صورت تصادفی در گروه های شاهد و آزمون قرار گرفتند. جهت آموزش گروه آزمون، از پروتکل درمانی شناختی-رفتاری (10 جلسه 90 دقیقه ای) و جهت گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های افسردگی بک و رضایت از زندگی داینر (1985) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفتند.
درمان شناختی-رفتاری به صورت معنی داری موجب کاهش افسردگی و افزایش رضایت از زندگی در بین مادران گروه آزمون نسبت به گروه شاهد گردیده است (05/0>P) که اثر آن در طی دوره پی گیری نیز ماندگار بوده است.
یافته های تحقیق حاضر حاکی از آن است که درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان پزشکی تاثیر مثبتی دارد.