پیش بینی نگرانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودنظم دهی هیجانی

نگرانی بارداری، نوع خاصی از استرس است که به ترس ها و نگرانی های مادرانه ی مرتبط با بارداری اشاره دارد و دربرگیرنده ی نگرانی ها درباره سلامتی جنین، نشانه های جسمانی، فرزندپروری، روابط با دیگران و زایمان است.
هدف این پژوهش پیش بینی نگرانی بارداری بر اساس خودافشایی هیجانی و خودنظم دهی هیجانی است.
جامعه ی آماری این پژوهش توصیفی شامل تمامی زنان باردار مراجعه کننده به یکی از مراکز مراقبت های بارداری یزد در خرداد سال 1395 بود که 240 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های نگرانی بارداری، خودافشایی هیجانی و خودنظم دهی هیجانی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.
بین نگرانی بارداری و زیرمقیاس های خودافشایی هیجانی مانند افسردگی (793/0- =r)، شادکامی (217/0- =r)، حسادت (137/0 =r)، اضطراب (r=-317)، آرامش (244/0- =r)، ترس (518/0- =r) و از زیرمقیاس های خودنظم دهی هیجانی، راهبردهای نظم جویی متمرکز بر پیشایند (214/0- =r)، و راهبردهای نظم جویی متمرکز بر پاسخ (317/0- =r)، رابطه معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چندگانه از بین ابعاد خودافشایی هیجانی افسردگی، ترس در سطح 01/0 منفی و حسادت در سطح 05/0 مثبت توانستند نگرانی بارداری را پیش بینی کنند همچنین راهبردهای خودنظم دهی متمرکز بر پیشایند در سطح 05/0 نیز توانست در پیش بینی نگرانی بارداری نقش معنی داری داشته باشد.
بر اساس نتایج، خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی می توانند نگرانی بارداری را پیش بینی نمایند. نتایج حاصل از این پژوهش جهت آگاهی زنان باردار از چگونگی تاثیر مهارت های خودافشایی و خودتنظیمی هیجانی بر اضطراب بارداری می تواند اثر مطلوبی داشته باشد.