فراوانی آلل های D ضعیف در اهداکنندگان خون با روش های مولکولی

از آن جایی که شناسایی آنتی ژن های D ضعیف می تواند از مصرف بی جای خون RhD منفی و تزریق نا به جای رگام در مادران جلوگیری نماید، تعیین فراوانی انواع آلل های D ضعیف در کشور ما ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه فراوانی این آلل ها در بین اهداکنندگان خون 21 استان ایران در سال 1395 از طریق آنالیز مولکولی بررسی گردید.
مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود. تعداد 105 نمونه خون دارای بیان ضعیف آنتی ژن D از اهداکنندگان خون جمع آوری و فنوتیپ نمونه ها از نظر آنتی ژن های D، C، c، E، e به وسیله روش های سرولوژیک تعیین گردید و سپس وجود آلل های مختلف مسئول ایجاد فنوتیپ D ضعیف به وسیله روش های مولکولی RFLP ، PCR-SSP و تعیین توالیDNA ارزیابی شدند.
بیشترین فراوانی مربوط به D ضعیف نوع 15 (1/38%) بود. نوع 1 (48/10%)، نوع 5 (62/7%)، نوع 4 (76/4%)، نوع 80 (8/3%)، نوع 3 (9/1%) و نوع 11 ، 8 ، 100 هر کدام(95/0%) بود. D ناقص با فراوانی DLO (57/8%) و Va/DAU (95/0%) دیده شد. نتایج این مطالعه هم چنین همراهی D ضعیف نوع 15 را با آنتی ژن E و همراهی D ضعیف نوع 1 و D ناقص DLO را با آنتی ژن C نشان داد.
در این مطالعه تفاوت چشمگیری بین فراوانی واریانت های D ضعیف در بین اهداکنندگان خون کشور ما در مقایسه با جمعیت های سفید پوست اروپایی، آمریکایی و آفریقایی و هم چنین جمعیت آسیایی وجود دارد.