بررسی ارتباط بین تداوم رفلکس های اولیه و مهارت های حرکتی ظریف در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص

یکی از مشکلات کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص، ضعف در مهارت های حرکتی ظریف می باشد که منجر به برجسته تر شدن مشکلات یادگیری و هم چنین اختلال در سایر فعالیت های زندگی شان می شود و باید در امر درمان و توان بخشی این کودکان مورد توجه قرار گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین استمرار رفلکس های اولیه و ضعف عمل کرد حرکتی ظریف در این کودکان انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی-تحلیلی 39 کودک 9-7ساله مبتلا به اختلال یادگیری به روش تصادفی ساده برای گروه هدف و 38 کودک 7-9ساله سالم که از لحاظ سن و جنس و شرایط تحصیلی با کودکان مبتلا تطابق داده شده بودند برای گروه کنترل انتخاب شدند. رفلکس تونیک غیر قرینه گردن، رفلکس تونیک قرینه گردن و رفلکس تونیک لابیرنتین در آن ها ارزیابی شد. برای ارزیابی مهارت حرکتی ظریف آزمون پوردوپگبورد انجام شد. اطلاعات حاصل با آزمون های آماری مجذور کای و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها حاکی از استمرار همه رفلکس های اولیه در گروه آزمون می باشد (01/0p<). هم چنین ارتباط میان وجود رفلکس تونیک غیر قرینه گردن و ضعف در عمل کرد حرکتی ظریف معنادار بود (03/0=P ). در عین حال میان وجود رفلکس های تونیک قرینه گردن و تونیک لابیرنتین و عمل کرد حرکتی ظریف ارتباط معناداری مشاهده نشد (01/0p>).
با توجه به استمرار رفلکس های اولیه در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری، این مشکل می تواند به عمل کرد ضعیف حرکتی در آن ها منجر شود و به همین دلیل ارائه برنامه درمانی جهت مهار آن ها می تواند در بهبود عمل کردهای حرکتی سودمند باشد. هم چنین به نظر می رسد باقی ماندن رفلکس تونیک غیر قرینه گردن بر ضعف مهارت های حرکتی ظریف موثر بوده و مهار آن می تواند باعث پیشرفت حرکات شود.