ارائه رابطه ای برای تخمین جابه جایی جانبی حاصل از روانگرایی با استفاده از بانک اطلاعاتی ژئوتکنیکی جدید

گسترش جانبی ناشی از روانگرایی یکی از عوامل اصلی به وجود آورنده خسارات عمده در طول زلزله به سازه های زمینی و سازه های مدفون در خاک می باشد. این نوع از جابه جایی های دائمی سطح زمین، که از چند سانتی متر تا 10 متر و بیشتر متغیر می باشد، خسارات اساسی را به تاسیسات زیر بنایی و شالوده های شمعی سازه های بزرگ و پایه های پل ها در طول دهه های اخیر تحمیل کرده است. به همین علت، یک مدل جدید با توانایی بالا به منظور برآورد جابه جایی های جانبی ناشی از روانگرایی با استفاده از روش شبکه های عصبی نوع GMDH1 در تحقیق حاضر توسعه داده شده است. به این منظور، یک بانک اطلاعاتی جامع شامل 526 الگو که در طول 18 زلزله مهم ثبت شده است، به منظور مدل سازی و تحلیل جمع آوری گردید. به دلیل اینکه مدل حاضر بر پایه تعداد زیادی از زلزله ها و نیز ساخت گاه های مختلف توسعه یافته است، مدل جامع تر و قابل اعتمادتری از مدل های قبلی ارائه می کند. همچنین مقایسه عملکرد مدل توسعه داده شده در تحقیق حاضر با نتایج آزمایشگاهی موجود در متن بیانگر صحت پیش بینی مقادیر توسط مدل جدید می باشد.