بررسی اثرآنتاگونیتسی جدایه های درون زی و تجاری تریکودرما روی قارچ Phaeoacremonium minimum، عامل بیماری نوار برگی انگور

بیماری نوار برگی انگور که قبلا تحت عنوان بیماری مرکب اسکا شناخته می شد، یکی از مهم ترین و مخرب ترین بیماری های تنه ی انگور به شمار می رود. قارچ Phaeoacremonium minimum به عنوان یکی از عوامل اصلی دخیل در این بیماری شناخته شده است. کنترل بیماری نوار برگی انگور با استفاده از ترکیبات شیمیایی مشکل بوده و در عین حال استفاده از عوامل کنترل زیستی در مدیریت این بیماری نسبتا موثر شناخته شده است. در تحقیق حاضر، پتانسیل بازدارندگی سه گونه Trichoderma شامل T. harzianum (جدایه تجاری (T22،T. longibrachiatum و T. brevicompactum (جدایه های درون زی) روی چهار جدایه Pm. minimum با دو تیپ آمیزشی متفاوت با استفاده از روش های کشت متقابل، تاثیر متابولیت های فرار و متابولیت های غیر فرار ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده از این مطالعه، نشان داد که تمامی جدایه های آنتاگونیست در مقایسه با شاهد تاثیر معنی داری بر رشد شعاعی Pm. minimumدارند. در روش کشت متقابل، T. harzianum T22 با 53/76 درصد بازدارندگی رشد پرگنه در مقایسه با دو آنتاگونیست دیگر از پتانسیل بالاتری در بازدارندگی از رشد Pm. minimum برخوردار بود.همچنین ارزیابی اثرات کنترلی ترکیبات فرار این آنتاگونیست ها حاکی از آن بود که اختلاف معنی داری بین این سه گونه آنتاگونیست وجود ندارد. ترکیبات غیر فرار T. brevicompactumبا 75.46 درصد بازدارندگی از رشد پرگنه بیمارگر پتانسیل کنترلی بالاتری را نسبت به دو گونه ی دیگر دارا بود.ترکیبات غیر فرار دو گونه T. longibrachiatum و T. harzianum T22 به ترتیب 93/46 و 67/17 درصد بازدارندگی داشتند. همچنین بررسی اثرات کنترلی این آنتاگونیست ها روی دو تیپ آمیزشی Pm. aleophilum نشان داد که ترکیبات فرار T. longibrachiatumاثرات کنترلی بیشتری روی تیپ آمیزشی MAT1-1 (74/48 درصد) نسبت به MAT1-2 (10/35) دارند. در حالت کلی، نتایج این بررسی نشان داد که گونه T. brevicompactum به عنوان یک گونه آنتاگونیست با قابلیت بالا درکنترل زیستیPm. minimum مطرح می باشد، بنابراین بررسی های تکمیلی در مورد ویژگی های کنترل زیستی و کارایی این گونه در کنترل بیمارگرهای دخیل در این بیماری در شرایط گلخانه ای و مزرعه ای مورد نیاز می باشد.