بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های Fusarium oxysporum f.sp. melonis عامل پژمردگی طالبی و خربزه در ایران

بیماری پژمردگی فوزاریومی ناشی از قارچ Fuarium oxysporum f.sp. melonis متداول ترین و گسترده ترین بیماری در طالبی و خربزه در ایران و چند کشور جهان محسوب می شود. هدف از این تحقیق بررسی تنوع ژنتیکی بیمارگر در ایران بود. در این تحقیق از 50 جدایه قارچ که از مناطق عمده ی خربزه کاری ایران جمع آوری شده بودند، استفاده شد، پس از خالص سازی، شناسایی و آزمون بیماری زایی، بررسی تنوع ژنتیکی انجام شد.بررسی تنوع ژنتیکی جدایه ها به روش rep – PCR و با پرایمرهای ERICو BOXانجام گردید. نتایج آزمون بیماری زائی نشان داد بین جدایه های مناطق مختلف، از نظر درصد وقوع بیماری، شدت بیماری و شاخص های رشدی (وزن تر ریشه و اندام های هوایی) در سطح احتمال 1% اختلاف معنی داری وجود دارد. بیشترین درصد وقوع بیماری در بوته های مایه زنی شده با جدایه های 605، Race1-2،606 و609مشاهده شد و بیشترین شدت بیماری توسط جدایه های607، H2، F-186-4وF-186-6 ایجاد گردید. جدایه های F-186-1، F-66-4، F-186-4وH9 بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن تر ریشه و جدایه های F-186-6، F-66-4 و501بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن تر اندام های هوایی داشتند. نرم افزار NTSYS-pc جدایه ها را در ضریب تشابه 63% به 4 گروه A، B،C و Dتقسیم کرد. نتایج نشان داد تنوع ژنتیکی بین جدایه های Fom در ایران بالاست. بین گروه های بیماری زایی و جدایی جغرافیایی جدایه ها با گروه های rep ارتباطی وجود ندارد.