مکانیسم تاثیرگذاری امام خمینی(ره) و آیت الله گلپایگانی(ره) در قیام پانزده خرداد (با تکیه بر اسناد ساواک)

هدف روحانیت از ورود به عرصه سیاسی در دوران پهلوی، مقابله با استبداد و حفظ استقلال کشور بوده است. امام خمینی(ره) و آیت الله گلپایگانی(ره) اقدامات فرهنگی رژیم پهلوی در اسلام زدایی را مورد انتقاد قرار دادند و بر این اعتقاد بودند که رژیم با جلوگیری از آزادی های سیاسی در فکر حذف روحانیت می باشد. ایشان ضمن موافقت با اصلاحات، نحوه اجرای آن را غیرمنطبق با شرایط کشور می دانستند و به ویژه امام خمینی(ره) اقدامات شاه را نوعی افساد قلمداد می کرد که کشور را به سوی استبداد، عقب ماندگی و وابستگی به سرمایه داری جهانی سوق می دهد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که علی رغم برخی اختلاف نظرها، برابر اسناد ساواک هم گرایی معناداری در هدف و عمل میان رهبری حضرت امام و آیت الله گلپایگانی در رابطه با قیام 15 خرداد وجود داشته است. پژوهش حاضر تلاش دارد با اتکای بر یافته های اسناد و مطالعات کتابخانه ای به تبیین مکانیزم های تاثیرگذاری امام خمینی(ره) و آیت الله گلپایگانی(ره) در قیام پانزده خرداد 1342 بپردازد.