اثر باقی مانده کودهای نیتروژن و فسفر بر خصوصیات شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا- برنج

کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را به عنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهرهبرداری های مختلف نشان میدهد. در این راستا شاخصهای کیفیت خاک به عنوان معیارهای ارزیابی و تصمیمگیری مورد استفاده قرار می گیرند. این پژوهش به منظور بررسی اثر باقیمانده کود مصرفی در زراعت باقلا بر ویژگی های شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا- برنج شامل کشت باقلا با پانزده تیمار کودی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و کشت برنج در سه تکرار در سه سال زراعی، در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه باقلا شامل پنج سطح نیتروژن (صفر، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) از منبع کود اوره و سه سطح فسفر (صفر، 50 و 100 کیلوگرم فسفر در هکتار) از منبع کود سوپر فسفات تریپل بودند. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف کود نیتروژن در طی سالهای زراعی کشت باقلا، اسیدیته خاک کاهش و EC خاک افزایش یافت. همچنین کشت باقلا منجر به افزایش درصد کربن آلی خاک (81/2 درصد)، نیتروژن (209/0 درصد)، فسفر (59/40 پی پی ام) و پتاسیم خاک (69/237 پی پی ام) گردید. بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار P100 (69/42 پیپیام) در کشت برنج حاصل شد و متوسط عملکرد برنج در طی دو سال زراعی حدود 95/2770 کیلوگرم در هکتار بود.