تعیین الگوی بهینه کشت با هدف پایداری منابع آب در دشت ارزوئیه؛ به کمک برنامه ریزی کسری فازی

پایداری منابع آب مهم ترین سهم را در وجود و دوام سامانه های کشاورزی دارد و به میزان زیادی وابسته به الگوی کشت محصولات زراعی است. در این مطالعه الگوی بهینه کشت دشت ارزوئیه، کرمان براساس داده های سال زراعی 1393-1392 با هدف پایداری منابع آب تعیین گردید. هدف از این پژوهش، پیداکردن الگوی کشت بهینه ای است که در آن درآمد ناخالص را به ازای هر مترمکعب آب حداکثر کند و با کاهش مصرف آب در رسیدن به کشاورزی پایدار کمک نماید. بدین منظور از روش برنامه ریزی کسری فازی استفاده گردید. در آخر با الگوی کشت فعلی و برنامه ریزی خطی مقایسه شد. نتایج نشان داد که الگوی بهینه کشت با استفاده از برنامه ریزی کسری فازی برای دستیابی به پایداری با الگوی کشت فعلی و برنامه ریزی خطی اختلاف زیادی دارد. همچنین با وجود کاهش بازده ناخالص کل در مدل برنامه ریزی کسری فازی، میزان بازده ناخالص در این نوع برنامه ریزی به ازای هر مترمکعب آب 10 درصد افزایش یافته است. این بدان معناست که حداکثرکردن بازده حاصل از کشت محصولات زراعی با رعایت پایداری منابع آب و حداقل کردن مصرف آب به نفع جامعه است.