مطالعه تغییرات هورمونهای تری یدوتیرونین و تیروکسین و ارتباط آن با هیستوپاتولوژی غده تیروئید گاومیش رودخانه ای در اهواز

هورمون های تیروئیدی از جمله مهمترین عوامل موثر در تنظیم سوخت و ساز و متابولیسم انرژی و پروتئین در نشخوارکنندگان هستند. در مطالعه حاضر، وضعیت هیستوپاتولوژی غده تیروئید و ارتباط آن با مقادیر سرمی هورمون های تیروئیدی در گاومیش رودخانه ای در شهرستان اهوازمورد بررسی قرار گرفته است.
برای انجام این مطالعه از 89 راس گاومیش ( 66 ماده، 23 نر) نمونه گیری از خون و غده تیروئید به عمل آمد. نمونه های واجد هر دو لب غده تیروئید از هر دام، پس از انتقال به آزمایشگاه پاتولوژی و تهیه مقطع، به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شده و تحت بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. مقادیر سرمی هورمون های 3 T و 4 T با استفاده از روش الیزا اندازه گیری شد.
نتایج این مطالعه نشان داد که 31 راس (8/34 درصد) واجد ضایعات پاتولوژی در غده تیروئید بودند که از نظر نوع و فراوانی، این ضایعات به ترتیب شامل؛ هیپرپلازی موضعی (5/31 درصد)، متاپلازی (2/2درصد) و تیروئیدیت مزمن (1/1 درصد) بود. توزیع ضایعه بر اساس جنس نیز نشان داد که 3/30 درصد از گاومیش های ماده و 2/52 درصد از گاومیش های نر واجد ضایعه بودند. مقایسه میزان هورمون های 3T و 4T در دام های سالم و ضایعه دار نشان داد که فقط مقادیر سرمی هورمون T4 در دام های سالم به طور معنی داری بیشتر از دام های دارای غده تیروئید واجد ضایعه است (02/0P=).
نتیجه گیری نهایی: در پایان این مطالعه نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنی داری بین مقادیر سرمی 3T و 4T در گاومیش های دارای ضایعه وجود دارد(05/0P< ، 4/0 r=)، در حالی که این ارتباط در دام های سالم بسیار ضعیف است(05/0P> ، 1/0 r=).