بررسی تاثیر آموزش شناختی- رفتاری بر دلبستگی مادر به جنین در زنان باردار با سابقه مرده زایی

در بارداری پس از مرده زایی رابطه والدینی و دلبستگی به کودک مرده انکار می شود و این می تواند دلبستگی مادر با کودک جدید را مختل کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش شناختی- رفتاری بر دلبستگی مادر به جنین در بارداری پس از مرده زایی انجام یافته است.
این مطالعه نیمه تجربی در مورد 100 زن باردار با سابقه مرده زایی مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر زاهدان در سال 96 انجام یافته است. مادران به روش در دسترس انتخاب و به دو گروه 50 نفری اختصاص یافتند. داده ها با پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی و دلبستگی مادر- جنین Cranley جمع آوری شد. پس از پیش آزمون، گروه مداخله 4 جلسه برنامه آموزش شناختی- رفتاری را طی 4 هفته دریافت کردند. پس آزمون 8 هفته بعد در دو گروه اجرا و داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، کای دو، دقیق فیشر و آنکووا در نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند.
در حالی که میانگین نمره دلبستگی مادر به جنین در دو گروه قبل از مداخله تفاوت نداشت، پس از مداخله در گروه آزمون (89/11±36/92) به طور معناداری بیش از گروه شاهد (36/16±90/80) بود (001/0>p). آزمون کواریانس با کنترل اثر پیش آزمون، خوش بینی و دفعات مراجعه نشان داد که میانگین نمره دلبستگی مادر به جنین دو گروه پس از مداخله تفاوت آماری معنادار دارد (001/0p<).
با توجه به تاثیر آموزش شناختی رفتاری در ارتقای دلبستگی مادر به جنین، توصیه می شود این نوع مداخله آموزشی در برنامه مراقبتی زنان باردار با سابقه مرده زایی ادغام شود.