مقایسه ی ریسک فاکتورهای انتقال ویروس هپاتیت C در ژنوتیب های 1a و 3a

یکی از مهمترین علل بیماری های مزمن کبدی، ویروس هپاتیت C است، که باعث بروز سیروز کبدی و سرطان سلول های کبدی می شود. شناخت عوامل خطر انتقال با کاهش شیوع این بیماری همراه می باشد. در این مطالعه عوامل خطر انتقال ویروس هپاتیت C، در دو ژنوتیپ 1a و 3a مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
پژوهش کنونی در قالب یک مطالعه تحلیلی مشاهده ای می باشد. در این مطالعه بیماران مبتلا به هپاتیت C با دو ژنوتیپ 1a و 3a که از ابتدای تیر 1394 تا ابتدای تیر 1396 به کلینیک کبد بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران مراجعه کرده بودند، از نظر عوامل دموگرافیکی (سن، جنس، سابقه ی خانوادگی)، سیروز کبدی، هپاتوسلولار کارسینوما، اعتیاد تزریقی، وضعیت آنزیم های کبدی و سابقه ی حبس با یکدیگر مقایسه شدند.
در این مطالعه تعداد 97 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد (%40)39 و (%60)58 نفر از بیماران به ترتیب مبتلا به ژنوتیپ نوع 3a و 1a بوده اند. (%87)34 از بیماران دارای ژنوتیپ نوع 3a، سابقه ی اعتیاد تزریقی را گزارش کردند که اعتیاد تزریقی به طور معناداری با ژنوتیپ نوع 3a در ارتباط بود. [OR adj:3.1،CI(1.3-6.2)] در این مطالعه همچنین ژنوتیپ نوع 3a به طور معناداری در افراد جوان تر بالاتر گزارش شد. [OR adj:1.7،CI(1.2-4.1)]، درحالی که هپاتوسلولار کارسینوما به طور معناداری در بیماران با ژنوتیپ نوع1a ، بالاتر گزارش شد. [OR adj:2.8،CI(1.3-5.7)]، همچنین ارتباط معناداری بین سیروز کبدی و ژنوتیپ نوع 1a گزارش شد. [OR:2.05،CI(1.6-5.4)].
براساس نتایج این مطالعه عوامل خطر انتقال ویروس هپاتیت C، در ژنوتیپ های 3a و 1a متفاوت بود. ژنوتیپ 3a بیشتر در بین معتادان تزریقی جوان و ژنوتیپ 1a در بیماران سیروزی و هپاتوسلولار کارسینوما یافت می شود.