بررسی تنوع ژنتیکی چهار نژاد از گوسفندان موجود در ایران با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای

با توجه به اهمیت شناسایی و حفظ تنوع ذخایر ژنتیکی کشور، چهار جمعیت از نژادهای گوسفند موجود در ایران (پاکستانی (25 راس)، کرمانی (102 راس)، ایران بلک (44 راس) و لری بختیاری (25 راس)) با استفاده از 4 نشانگر ریزماهواره ای (McMA2، HSC، OarHH35 و BM6444) از نظر تنوع ژنتیکی بررسی شدند. استخراج DNA ژنومی از تعداد 196 نمونه خون به روش نمکی بهینه شده، انجام شد و واکنش های PCR با استفاده از چهار جفت آغازگر اجرا شد. نتایج نشان داد که تمامی جایگاه ها چندشکل هستند. تعادل هاردی- واینبرگ به روش آزمون مربع کای نشان داد که برخی ترکیبات مختلف جایگاه ها- جمعیت در حالت عدم تعادل قرار داشتند (05/0>P). بیش ترین تعداد آلل مشاهده شده مربوط به جایگاه HSC در جمعیت پاکستانی (14 آلل) و کم ترین تعداد نیز از آن جایگاه HSC در جمعیت های کرمانی و ایران بلک (7 آلل) بود. حداکثر محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) در حالت ترکیب جمعیت- جایگاه برای جایگاه های McMA2، HSC، OarHH35 و BM6444 به ترتیب 9/0، 87/0، 87/0 و 86/0 بودند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که جمعیت های گوسفند مورد بررسی در این تحقیق با توجه به جایگاه های مورد مطالعه، از تنوع ژنتیکی نسبتا بالایی برخوردارند.