بررسی فرایند هوازی، ته نشینی و بیهوازی (OSA) بر پارامترهای راهبری و کاهش تولید لجن مازاد بیولوژیکی در رآکتور ناپیوسته متوالی لجن فعال (SBR)

یک ایده مطلوب برای حل مشکل تولید لجن مازاد بیولوژیکی کاهش آن ازطریق کاهش ضریب تولید بیومس توسط احداث یک تانک ذخیره سازی با پتانسیل اکسیداسیون و احیاء آنوکسیک و بیهوازی در رآکتور SBR می باشد.
در این مطالعه از 2 راکتور SBR به حجم 20 لیتر که توسط سیستم on-line کنترل می شود استفاده شد. پس از ایجاد شرایط پایدار در رآکتورها تورها در طول 12 ماه مطالعه، نمونه برداری و آزمون پارامترهایی از قبیل COD، DO، SV1، ORP، درصد جامدات خشک و رطوبت لجن انجام شد. در نهایت ضریب تولید بیومس و میزان کاهش لجن بیولوژیکی به دست آمد.
نتایج نشان داد که در سن لجن 10 روز بهترین راندمان حذف COD (95 درصد) بدون مشکلات حجیم شدن لجن ایجادگردید و متوسط ضرایب سینتیکی Y و به ترتیب 58/0 و 058/0 محاسبه گردید. به منظور اثر فاز آنوکسیک و بی هوازی لجن بر کاهش تولید بیومس نتایج نشان داد نگهداری لجن بعد از مدت 7 ساعت در رآکتور با 238 ORP=- ضریب سینتیکی Y را از 58/0 در راکتور شاهد به 25/0 گرم بیومس به گرم COD کاهش داد. در نتیجه لجن مازاد بیولوژیکی تقریبا تا 60 درصد کاهش یافت. از طرفی میزان SVI به کم تراز ml/g40 نسبت به رآکتور شاهد (ml/g 92)کاهش یافت.
استنتاج: احداث تانک ذخیره سازی در شرایط بی هوازی با پتانسیل اکسیداسیون و احیای بیش از mv 230 علاوه بر قابلیت ته نشینی مناسب منجر به راندمان حذف بالای COD بالا از پساب می شود و میزان لجن بیولوژیکی مازاد به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.