اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانشناختی زنان سالمند

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، بر افزایش انعطاف پذیری روانشناختی زنان سالمند شهر تهران انجام شد.
این مطالعه در قالب پژوهشی نیمه آزمایشی باطرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری انجام شد. نمونه ای با حجم 50 نفراز زنان سالمند مراجعه کننده به خانه های سلامت شهر تهران به صورت هدفمند انتخاب شد و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش در 8 جلسه 45 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند. در حالیکه گروه گواه درمانی دریافت نکرد. انعطاف پذیری روانشناختی آزمودنی ها با استفاده از آزمون دنیس و وندروال، در سه مرحله پیش و پس از مداخله و پیگیری سنجیده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شد.
مقایسه گروه های تحقیق تفاوت معناداری را برای گروه آزمایش که درمان اکت دریافت کرده بود نشان داد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش معنی دار در انعطاف پذیری روانشناختی در گروه آزمایشی نسبت به کنترل شد و این تفاوت در دوره پیگیری تداوم داشت.
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش انعطاف پذیری روانشناختی زنان سالمند موثر است و به متخصصان بالینی در کار با زنان سالمند برای افزایش انعطاف پذیری آنان توصیه می شود.