معماری زمین پناه مسیری به سمت معماری پایدار به ویژه در اقلیم گرم و خشک

امروزه با توجه به وجود مسائلی همچون بحران انرژی، آلودگی های زیست محیطی و نیز افزایش تقاضای مسکن راهحلهای نوآورانه مانند ساختمان های زیرزمینی یا زمین پناه میتواند ، ناشی از رشد مداوم جمعیت در جهان بهعنوان جایگزینی مناسب برای ساختمانهای رو زمینی در راستای کاهش نیاز ساختمان به انرژی، کاهش استفاده از زمین و مسائل اقلیمی مورد توجه قرار گیرد. پناه بردن به دل زمین و استفاده از خاصیت حرارتی خاک، یکی از راهبردهایی است که در گذشته نیز مورد استفاده قرار میگرفته است. پژوهش حاضر بر آن است ضمن معرفی بناهای زمین پناه و چگونگی عملکرد انواع مختلف آن، به بیان مزایای اکولوژیکی و نیز امکان پیشساخته سازی این ساختمان ها به ویژه در اقلیم گرم و خشک بپردازد. سوالاتی که در این پژوهش مطرح است: وجود گیاهان یا به عبارتی کاشت گیاه در این ساختمانها چه تاثیراتی میتواند داشته باشد؟ چگونه میتوان به بهره وری هر چه بیشتر این ساختمانها افزود؟ روش تحقیق در این پژوهش کیفی بوده و برای به دست آوردن نتایج مطلوب در این مقاله و ارائه پاسخ مناسب به سوالهای فوق از تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب، رساله، مقالات و سایتها استفاده شده است.