اثرات سطوح مختلف آنتی اکسیدان کورکومین در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر کیفیت اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد- یخ گشایی

زمینه مطالعاتی :آسیب غشایی به عنوان یکی از دلایل کاهش تحرک و باروری اسپرم خروس مطرح می باشد. تاکنون آنتی اکسیدان های مختلفی جهت کاهش یا جلوگیری از آسیب های غشایی در حین انجماد مورد استفاده قرار گرفته است.
این پژوهش به منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف کورکومین (100، 200 و 300 میکرومولار) در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر فراسنجه های کیفی اسپرم خروس بعد از یخ گشایی انجام گرفت.
اسپرم گیری سه بار در هفته از طریق مالش پشتی- شکمی، از 8 خروس بالغ نژاد راس صورت گرفت. نمونه ها پس از ارزیابی اولیه با هم مخلوط شده سپس تیمارهای مختلف اعمال گردید. سردسازی به مدت سه ساعت در دمای 5 درجه سانتی گراد انجام شد. درصد تحرک کل، تحرک پیش رونده و فراسنجه های حرکتی اسپرم با استفاده از سیستم آنالیز کامپیوتری اسپرم CASA و زنده مانی و یکپارچگی غشاء با استفاده از روش رنگ آمیزی ائوزین نیگروزین و آزمون هاست و میزان اسپرم های نابهنجار با استفاده از محیط هانکوک بعد از یخ گشایی اندازه گیری شدند.
کورکومین در سطح 200 میکرومولار از لحاظ تحرک کل و تحرک پیش رونده توانست بهترین عملکرد را در بین سایر سطوح کورکومین و گروه کنترل داشته باشد و تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده شد (05/0>p). غلظت 200 میکرومولار کورکومین توانست زنده مانی اسپرم را بهبود بخشد (05/0>p). کورکومین در غلظت 300 میکرومولار بیشترین سلامت غشاء و کمترین ناهنجاری ها را نسبت به بقیه تیمارها داشت و با گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان داد (05/0>p).
نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد افزودن کوروکومین در غلظت 200 میکرومولار می تواند از نظر زنده مانی و فراسنجه های تحرک، اثرات مطلوبی بر اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد- یخ گشایی داشته باشد.