ارزیابی فعالیت عضلات جوشکاران در پوسچرهای رایج جوشکاری در خطوط انتقال گاز

در طول نوبت کاری بسیاری از کارگران از جمله جوشکاران پوسچرهای نامناسبی هنگام کار دارند، بررسی چنین پوسچرهایی به منظور انجام اقدامات اصلاحی از اهمیت بسزایی برخوردار است. از این رو مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فعالیت عضلات جوشکاران در پوسچرهای رایج جوشکاری در خطوط انتقال گاز انجام شد.
این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بر روی 15 نفر از جوشکاران منطقه هفت عملیات انتقال گاز انجام شد. پس از انجام بررسی های لازم سه پوسچر که بیشترین استفاده را در خطوط انتقال گاز داشتند به منظور ارزیابی فعالیت عضلات شناسایی شد. فعالیت الکترومیوگرافی سطحی عضلات راست کننده ستون مهره ای، دوسر رانی، پهن داخلی، دوقلوی داخلی، دوقلوی خارجی، درشت نی قدامی، راست شکمی، مایل داخلی شکم، مایل خارجی شکم و نیم وتری در سه پوسچر در این مطالعه ثبت شد و بر اساس حداکثر انقباض ارادی (MVC) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میانگین فعالیت عضلات در پوسچر زانوزده به صورت معناداری نسبت به دو پوسچر دیگر کمتر بود(001/0P<). مقایسه میانگین فعالیت هر عضله در پوسچرهای مورد ارزیابی نشان داد که بیشترین فعالیت مربوط به عضلات درشت نی قدامی، پهن داخلی و دوسر رانی بود. عضلات شکم کمترین فعالیت را داشتند.
فعالیت عضلات جوشکاران در پوسچرهای مورد ارزیابی بسیار بالا بود. بر اساس یافته های این مطالعه فعالیت عضلات به شدت تحت تاثیر نوع پوسچر و زاویه مفاصل بود. به طوری که فعالیت عضلات در پوسچر زانوزده با توجه به زاویه مناسب مفاصل و انتقال مستقیم نیروی وزن بدن نسبت به دو پوسچر دیگر پایین بود.