تاثیر عصاره الکلی گل آذین درمنه بر روی ترمیم زخم های دیابتی رت های نر نژاد ویستار

زخم های پوستی و زخم پای دیابتی موضوعی مهم در علم پزشکی است. بیماری دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک غدد درون ریز است. درمنه دارای اثرات فارماکولوژیک به ویژه اثر بر روی دیابت است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات التیام بخش عصاره الکلی گیاه درمنه در فرایند ترمیم و سرعت بسته شدن زخم های پوستی در موش های سالم و دیابتی می باشد. برای انجام این تحقیق، از 20 سر رت نر بالغ استفاده شد. رت ها به چهار گروه پنج تایی تحت عنوان گروه کنترل، شم، تجربی1 و تجربی2 تقسیم شدند. سه گروه از رت ها با استفاده از استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. در همه گروه ها زخمی به طول 2 سانتی متر بر روی پوست ناحیه پشتی حیوانات ایجاد شد. روند ترمیم زخم به صورت ماکروسکوپی و میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. گروه های شم و تجربی1 نسبت به گروه کنترل ترمیم دیرتری داشته اند و التیام زخم در گروه تجربی2 که با عصاره درمنه کوهی تیمار شد نسبت به گروه کنترل از سرعت بیشتری برخوردار بوده و مساحت سطح زخم نسبت به سایر گروه ها کاهش یافته است. به نظر می رسد استعمال موضعی عصاره درمنه موجب تسریع بهبودی زخم در رت های دیابتی می شود و مواد موجود در درمنه موجب، انقباض سریع تر زخم و التیام زخم می شود.