استراتژی بهینه مقاوم سازی لرزه ای شریان های حیاتی وابسته با استفاده از مدل عدم عملکرد داده-ستانده دینامیکی با لحاظ عدم قطعیت

یکی از مهم ترین مسائلی که در تصمیم گیری های کلان مطرح است، اولویت بندی و تخصیص بودجه مقاوم سازی لرزه ای شریان های حیاتی است. هنگامی که استراتژی بهینه انتخاب گردد و تخصیص بودجه با اولویت بندی صحیح انجام شود، انتظار می رود که بیشترین کاهش خسارت حاصل گردد. در حالتی که منابع مالی محدود باشد، اولویت بندی مذکور از درجه اهمیت بالاتری برخوردار است. در این تحقیق با استفاده از مدل عدم عملکرد دینامیکی داده-ستانده، استراتژی بهینه مقاوم سازی شریان های حیاتی آب، حمل و نقل، برق، گاز و مخابرات در برابر زلزله از دیدگاه خسارات اقتصادی غیر مستقیم و حساسیت انتخاب شده است. بدین منظور از شاخص های کاهش خسارت اقتصادی نسبت به هزینه استراتژی و کاهش حساسیت نسبت به هزینه استراتژی و همچنین روش پارتو استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که افزایش 25 درصدی عملکرد لرزه ای شریان ها نسبت به وضعیت موجود استراتژی بهینه مقاوم سازی از دیدگاه اقتصادی است. در این استراتژی شاخص های کاهش خسارت اقتصادی نسبت به هزینه اجرای استراتژی و کاهش حساسیت نسبت به هزینه اجرای استراتژی به ترتیب برابر 3996/0 و 66/3 می باشد. شایان ذکر است که در تمامی محاسبات اندرکنش اقتصادی میان شریان ها مدنظر قرار گرفته شده است.