واکاوی متنی پدیده آشنایی زدایی در قصیده «انشوده المطر»

آشنایی زدایی یکی از شگردهای ادبی است که پژوهش های اسلوب شناسی درباره متون ادبی بر پایه آن استوار است. مراد از آشنایی زدایی عدول از ساختار رایج زبانی و انتخاب ساختاری براساس معیارهای ادبی و ویژه است. در این میان، بدر شاکر السیاب از جمله شاعرانی است که برای پویایی و غنای هرچه بیشتر زبان شعری خود، بدین شگرد ادبی روی می آورد و توجه و احساس خوانندگان اشعار خویش را به ویژه با قصیده زیبای «سروده باران» برمی انگیزد؛ به طوری که مخاطب وی، لذت ادبی فراوانی را تجربه می کند. بدر شاکر السیاب در این شاهکار، از پدیده آشنایی زدایی ترکیبی و جانشینی به صورت برجسته و ماهرانه بهره برده است، به طوری که شعر وی به کمک اقسام مختلف آشنایی زدایی از قبیل حس آمیزی، جان بخشی، تشبیه، استعاره، طنز و... به زیبایی و قدرت الهام بخشی وافری دست یافته و از این راه تابلویی زیبا از صحنه های بی نظیر و درهم تنیده را به مخاطب عرضه می کند.
پژوهش حاضر تلاشی است تا موضوع مذکور را با خوانشی متنی بررسی کند و از این رهگذر به واکاوی الفاظ و ترکیب های زبانی بپردازد که از نظر معناشناختی، اسلوبی و زیبایی شناختی از روابط بافتی زبان معیار عدول کرده اند.