اثر بخشی آموزش شایستگی اجتماعی بر افزایش عزت نفس و کاهش کمرویی دانش آموزان با ناتوانی های متعدد شهرستان قاین

نوجوانی دوره ای از تحول است که با تغییرات سریع فیزیولوژیکی، شناختی، هیجانی و رفتاری همراه است.سپری کردن موفقیت آمیز این دوره مستلزم داشتن شایستگی اجتماعی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش شایستگی اجتماعی بر افزایش عزت نفس و کاهش کمرویی دانش آموزان با ناتوانی های متعدد شهرستان قاین انجام شد.
در این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون وگروه کنترل، جامعه آماری شامل تمامی معلولین جسمی حرکتی تحت پوشش اداره بهزیستی شهرستان قاین بود که 30 نفر با شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده از آن انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. ابتدا هر دو گروه پرسشنامه های شایستگی اجتماعی پرندین،کمرویی سموعی و عزت نفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. سپس تنها گروه آزمایش به مدت ده جلسه آموزش شایستگی اجتماعی را دریافت کردند. داده ها با استفاده از آزمون تی دو گروه مستقل تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش وکنترل پس از اجرای آموزش شایستگی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. میانگین عزت نفس گروه آزمایش به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل و میانگین احساس کمرویی گروه آزمایش به طور معنی داری به نسبت گروه کنترل کاهش یافت(0/01>P).
با توجه به یافته ها، آموزش شایستگی اجتماعی توسط کارشناسان مجرب به عنوان یک برنامه فوق العاده در جهت بهبود شرایط دانش آموزان معلول در مراکز نگهداری معلولین جسمی حرکتی توصیه می شود.