تاثیر 12 هفته تمرینات ریباند تراپی بر یبوست و درد شکمی بیماران آسیب نخاعی

آسیب نخاعی مهمترین عارضه ماندگار به دنبال تروما می باشد که همراه با مشکلات زیادی است. از جمله این مشکلات یبوست و دردهای شکمی است که می تواند تاثیر منفی بسیاری بر زندگی افراد مبتلا بگذارد. لذا هدف از تحقیق حاضر، انجام 12 هفته تمرینات ریباند تراپی بر یبوست و درد شکمی افراد آسیب دیده نخاعی بود.
در این پژوهش نیمه تجربی، 16 نفر از مبتلایان آسیب نخاعی مراجعه کننده به انجمن حمایت از بیماران آسیب نخاعی اصفهان به روش در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی جفت شده در 2 گروه کنترل (8 نفر) و ریباند (8 نفر) قرار گرفتند. پس از یک جلسه توجیهی از کلیه آزمودنی ها رضایت نامه کتبی اخذ گردید. پروتکل تمرینی منتخب به مدت 12 هفته (3 جلسه 10-30 دقیقه ای در هفته) در گروه تجربی انجام گرفت. یبوست (توسط پرسشنامه CAS) و درد شکمی (توسط پرسشنامه VAS) طی دو نوبت پیش و پس آزمون اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس برای داده های تکراری در بسته نرم افزاری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنادارای برای کلیه تحلیل ها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج تعامل معنادار به نفع گروه تجربی در هر دو متغیر یبوست و درد شکمی را نشان داد (05/0p≤). بدین معنا که تمرینات ریباند دارای تاثیر معنادار بر روی یبوست و درد شکمی بیماران بوده است.
با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می توان تمرینات ریباند تراپی را به عنوان یک روش کم هزینه، غیر تهاجمی و مکمل توانبخشی، به بیماران آسیب نخاعی توصیه نمود.