تاثیر پیش آماده سازی با تمرین تناوبی شدید بر محافظت قلبی و عملکرد بطن چپ در برابر آسیب ایسکمی خون رسانی مجدد در موش های صحرایی نر

صدمات ناشی از ایسکمی- خون رسانی مجدد در قلب (IR)، یکی از اصلی ترین دلایل مرگ و میر در جهان به شمار می رود. از آنجایی که انجام تمرینات ورزشی از جمله معدود روش های عملی برای بهبود محافظت قلب در برابر این صدمات به شمار می رود، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پیش آماده سازی با تمرین تناوبی شدید کوتاه مدت بر محافظت قلبی، عملکرد بطن چپ و مکانیسم های احتمالی اثرگذار بود.
در این مطالعه، 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار (10-8 هفته ای با وزن 300-250 گرم) به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل (C)، تمرین تناوبی شدید (H)، شم (Sh)، کنترل+ ایسکمی خون رسانی مجدد (CIR) و تمرین+ ایسکمی خون رسانی مجدد (HIR) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 5 روز متوالی دویدن روی نوارگردان در 6 تناوب شدید 2 دقیقه ای با شدت 85 تا 90 درصد VO2max و 5 تناوب آهسته ی 2 دقیقه ای با شدت 55 تا 60 تا درصد VO2max بود. موش ها در گروه های CIR و HIR تحت عمل جراحی آسیب IR قرار گرفتند. اندازه سکته، آنزیم های لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز، شاخص های عملکردی بطن چپ، کلوتو و TRPC6 اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز شدند.
نتایج پژوهش حاضر کاهش معنادار اندازه سکته و آنزیم های شاخص آسیب قلبی را به دنبال تمرین در جریان IR نشان داد. علاوه بر این نتایج این پژوهش نشان داد که کاهش و اختلال عملکرد بطن به دنبال آسیب IR در گروه تمرین کرده (HIR) نسبت به گروه تمرین نکرده (CIR) به طور معنادار کمتر بود. همچنین یافته های این پژوهش افزایش معنادار کلوتو محلول در خون بعد از تمرین و بیان کمتر کانال های TRPC6 در جریان IR را در گروه تمرین کرده نشان داد.
یک دوره کوتاه مدت تمرین تناوبی شدید توانست باعث کاهش اندازه سکته به یک سوم میزان در مقایسه با گروه بدون تمرین (CIR) (کاهش 45،33 درصدی) و جلوگیری از کاهش بارز عملکرد قلب در برابر آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد شود. بر اساس نتایج به دست آمده، افزایش کلوتو به دنبال تمرین و درنتیجه بیان کمتر کانال های TRPC6 در جریان IR، می تواند از مکانیسم های افزایش محافظت قلبی و کاهش اختلال در عملکرد قلب باشد.