ارزیابی انتخاب تابع توزیع احتمالاتی مناسب در استفاده از شاخص های خشکسالی SPI و RDI

هدف این مقاله، انتخاب مناسب ترین تابع توزیع احتمال برای محاسبه دو شاخص خشکسالی RDI و SPI و مقایسه این دو شاخص می باشد. بر این اساس، با استفاده از آمار هواشناسی سی ایستگاه همدید در ایران، سری داده های سالانه بارندگی و نسبت بارش به تبخیر- تعرق پتانسیل به دست آمد. ابتدا تابع توزیع نرمال یا گاما برای تعیین مقادیر سالانه شاخص SPI و تابع توزیع لاگ نرمال یا گاما برای تعیین مقادیر سالانه شاخص RDI مورد استفاده قرار گرفت. سپس با استفاده از آماره کلموگروف- اسمیرنف، برترین تابع توزیع جهت برازش سری داده ها در ایستگاه های مورد مطالعه تعیین شد. بعد از تعیین مقادیر شاخص ها بر اساس تابع توزیع مناسب و توابع توزیع اشاره شده، میزان جابجایی طبقات مختلف خشکسالی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بیشتر ایستگاه ها، توابع توزیع اشاره شده نمی توانند به عنوان مناسب ترین تابع توزیع انتخاب شوند و کاربرد آنها در تعیین شاخص ها، باعث تغییر طبقات خشکسالی خواهد شد. نتایج شاخص های آماری (434/0 RMSE<و 819/0R2>) نشان داد که سری های زمانی سالانه دو شاخص خشکسالی RDI و SPI (محاسبه شده بر اساس مناسب ترین تابع توزیع احتمال) تقریبا مشابه می باشد و اختلاف آنها در هیچ ایستگاهی معنی دار نیست. همچنین نتایج نشان دهنده حساسیت بیشتر شاخص RDI نسبت به شاخص SPI به انتخاب تابع توزیع می باشد و انتخاب تابع توزیع برتر جهت تعیین این شاخص از اهمیت بیشتری برخوردار است.