بررسی اختلالات اسکلتی-عضلانی و عوامل خطر ارگونومیکی مرتبط در تعمیرکاران: مطالعه موردی یک صنعت فولاد

اختلالات اسکلتی- عضلانی یکی از عوامل شایع آسیب های شغلی و یکی از مهم ترین علل از کارافتادگی در کشورهای صنعتی و درحال توسعه می باشد. این مطالعه با هدف بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و تعیین سطح ریسک ابتلا به این اختلالات، در کارگران بخش تعمیرگاه مرکزی یک صنعت فولاد در سال 1394 انجام گرفت.
در این مطالعه مقطعی، توصیفی-تحلیلی، به منظور بررسی شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در بین کارگران بخش تعمیرگاه مرکزی (72 نفر)، از پرسشنامه نوردیک و برای تعیین سطوح ریسک اختلالات و وضعیت بدنی کارگران از روش QEC(Quick Exposure Check) استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون آماری Chi-Square و Logistic regression استفاده شد.
نتا یج: بیشترین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در کمر، زانو و مچ دست بود و به ترتیب 1/43، 9/31 و 6/30 درصد گزارش شد. بین سن، سابقه کار، قد و شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی ارتباط معنی داری یافت شد (05/0P<). بین نمرات نهایی QEC با شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی نیز ارتباط معنی داری مشاهده گردید (043/0=P).
این مطالعه نشان داد که میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار در بین کارگران مورد مطالعه بالا بوده و بیشترین اختلال اسکلتی -عضلانی در ناحیه کمر بود. در همین خصوص اگر عوامل موثر در بروز این اختلالات به خوبی شناسایی و کنترل نشود سلامتی کارکنان تحت تاثیر قرار گرفته و دچار مشکلات جسمی خواهند شد.