بررسی مقاومت به متی سیلین و فراوانی ژنهای fnbA و fnbB در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس

استافیلوکوکوس اورئوس پاتوژن فرصت طلبی است که به ویژه سویه های مقاوم به متی سیلین آن، عامل طیف وسیعی از عفونت های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. قدرت چسبندگی از عوامل مهم افزایش بیماری زایی این باکتری است. در پژوهش حاضر، میزان مقاومت به متی سیلین و فراوانی ژن های چسبندگی fnbA و fnbB در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس ارئوس بررسی شد.
جدایه های استافیلوکوکوس ارئوس از نمونه های بالینی بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص پزشکی رشت در بازه زمانی یک ساله شهریور 95-94 جداسازی و مقاومت جدایه ها به متی سیلین به روش انتشار دیسک و ارزیابی حضور ژن mecA بررسی شد. فراوانی ژن های چسبندگی fnbA و fnbB در سویه های حساس و مقاوم به متی سیلین در واکنش PCR با استفاده از پرایمر اختصاصی این ژن ها مشخص و با آزمون 2% مقایسه شد.
از 90 جدایه بررسی شده، 37 جدایه (41%) مقاوم به متی سیلین و mecA مثبت بودند. همچنین در 59 (65/5%) و 37 (43/3%) جدایه به ترتیب ژن های fnbA و fnbB شناسایی شدند. فراوانی ژن های fnb در سویه های مقاوم به متی سیلین استافیلوکوکوس اورئوس به گونه ای معنی دار بیشتر از سویه های حساس به متی سیلین بود (0/05> P).
نتایج این مطالعه بیانگر شیوع بالای سویه های مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس در رشت و نیز فراوانی ژن های fnb در این جدایه ها است.