بررسی تاثیر انفوزیون سولفات منیزیم بر پاسخ همودینامیک پس از لوله گذاری تراشه در بیماران کاندید اعمال جراحی شکمی تحت بیهوشی عمومی

لوله گذاری تراشه یکی از اقدامات ضروری در طی بیهوشی بوده که می تواند باعث ایجاد ناپایداری های حاد همودینامیک شامل افزایش فشارخون،ضربان قلب،شریان ریوی و فشار گوه ای مویرگ ها شود.منیزیم سولفات به عنوان یک دارو که باعث مهار آزادشدن کاتکول آمین ها از غده آدرنال می شود،می تواند بر کاهش عوارض ناشی از لوله گذاری تراشه موثر باشد.لذا ما در این مطالعه بر آن شدیم تا تاثیر انفوزیون وریدی سولفات منیزیوم روی پاسخ قلبی عروقی ناشی از لوله گذاری تراشه را بررسی کنیم.
این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور بود.تعداد 50 بیمار کاندید اعمال جراحی شکمی زنان غیراورژانس در قالب دو گروه 25 نفره وارد مطالعه شدند.روش تقسیم دو گروه بر اساس جدول اعداد تصادفی بود. قبل از القاء بیهوشی گروه I (گروه مورد) 20mg/kg سولفات منیزیوم در طول یک دقیقه و گروه II (گروه کنترل) نرمال سالین 0.9% به همان اندازه حجم مصرفی گروه اول دریافت کردند.اطلاعات مربوط به متغیرهای همودینامیک قبل از القاء بیهوشی ، قبل از لوله گذاری تراشه و در دقیقه های 1 و 3 و 5 و 10 و 15 بعد از لوله گذاری و زمان ریکاوری ثبت شدند.در نهایت داده های جمع آوری شده،وارد نرم افزار SPSS ورژن 18 شده و با استفاده از آزمون های آماری مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.
میانگین زمان ریکاوری در گروه کنترل 6.7±47.92 دقیقه و در گروه منیزیم سولفات 5.2±51.64 دقیقه بود.نتایج نشان داد که بین میانگین تعداد ضربان قلب قبل از بیهوشی، میانگین فشار خون سیستولیک در زمان های قبل از بیهوشی،دقیقه 1 و دقیقه 15،میانگین فشار خون دیاستولیک در دقیقه 1، میانگین متوسط فشار شریانی در همه زمان ها به جز زمان قبل از لوله گذاری،میانگین درصد اشباع اکسیژن شریانی در دقیقه 5 و میانگین زمان ریکاوری در دو گروه مورد بررسی رابطه آماری معنادار وجود دارد(P-value<0.05).همچنین نتایج نشان داد که دو گروه از نظر تغییرات میانگین 3 متغیر فشار خون سیستولیک،فشار خون دیاستولیک و متوسط فشار شریانی در زمان های مختلف از نظر آماری تفاوت معناداری دارند.
با توجه به نتایج مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که انفوزیون دوز پایین منیزیم سولفات موجب افزایش پاسخ قلبی-عروقی و مدت زمان ریکاوری بعد از لوله گذاری تراشه می شود.